Michael Evdemon

Bass Guitar Artist, Composer, Writer

 
  • Βιογραφικό
  • Το βιβλίο
  • Τα νέα μου
Menu
  • Βιογραφικό
  • Το βιβλίο
  • Τα νέα μου
  • Η ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

    Γενικά είμαι απαισιόδοξος, αγχώδης και δίνω μάχη με την ψυχραιμία μου για να μην την χάνω. Αυτά που σκέφτομαι δεν είμαι ακριβώς εγώ, όσο περισσότερο αυτό που θα ήθελα να είμαι.

    Όταν έκανα το σεμινάριο στο Lab Camp, με θέμα “Discover your inner voice”, ουσιαστικά προσπάθησα να δείξω πώς να ανακαλύψεις και να συνειδητοποιήσεις τις μουσικές επιρροές σου ώστε να τις χρησιμοποιήσεις και να ανακαλύψεις στο τέλος την δική σου εσωτερική φωνή. Διάβασα ένα απόσπασμα από το βιβλίο «Μουσικοφιλία» του Oliver Sacks. Το ίδιο απόγευμα ο αγαπητός Αντώνης Τσικανδιλάκης μου είπε την ώρα του φαγητού: «Πιστεύεις στην μεταφυσική?» «Γιατί τι έγινε?» τον ρώτησα αστειευόμενος. «Πέθανε ο Sacks» μου είπε. «Σήμερα το πρωί σε ηλικία 82 ετών.» Το ίδιο πρωί που έκανα το σεμινάριο.

    Ακούστε παρακάτω γιατί ο χρόνος και το timing είναι σημαντικά στην μουσική και στην ζωή! Το βιβλίο «Μουσικοφιλία» το αγόρασα φέτος ύστερα από την προτροπή του φίλτατου Δημήτρη Μουτάφη. Όταν το αγόρασα το έδειξα στην σύζυγό μου, η οποίο είναι μεγάλη βιβλιοφάγος: «Μα στο έχω αγοράσει εδώ και 2 χρόνια!» μου είπε. Άκου τώρα! Το είχα δίπλα μου και δεν το είχα πάρει χαμπάρι.

    Φέτος το καλοκαίρι στις διακοπές, πήρα να δω ένα dvd, ναι ακόμα πάω video club και δεν κατεβάζω ταινίες. Είδα μία ταινία με τίτλο “Man from Earth”. Επιστημονικής φαντασίας, με υπόθεση έναν άνθρωπο ο οποίος εκμυστηρεύτηκε στους φίλους του ότι είναι 14.000 ετών! Τραβηγμένο από τα μαλλιά αλλά είχε ωραίο φιλοσοφικό υπόβαθρο.

    Χθες το βράδυ είδα μία ταινία με μία κοπέλα η οποία μετά από ένα ατύχημα σταμάτησε να γερνάει και έζησε για 107 χρόνια στην ηλικία των 29.

    Η αγορά του βιβλίο και η συνειδητοποίηση ότι το είχα ήδη 2 χρόνια, το σεμινάριο και ο θάνατος του Sacks την ίδια μέρα, οι δύο ταινίες που είδα, φιλτραρίστηκαν, έδεσαν και κατέληξαν σε μία απλή σκέψη.

    Ο χρόνος «δένει» τα πάντα. Κάνει τα πάντα να αλληλοεπηρεάζονται και να αλληλοσυνδέονται. Όπως και στην μουσική. Ο ρυθμός δένει και δίνει υπόσταση στην αρμονία και στην μελωδία. Λογικό! Ο άνθρωπος ασχολείται με τον χρόνο σαν έννοια και σαν μονάδα μέτρησης, έτσι παράγει πράγματα που προέρχονται και εξελίσσονται μέσα από τον χρόνο.

    Ο χρόνος, το time και το timing κάνει την μουσική να ζει. Αλλά δεν ζει από μόνη της. Ζει μέσα και ανάμεσα στους ανθρώπους. Άρα όταν συζητάμε για τον χρόνο ουσιαστικά συζητάμε για τις αλληλοεπιδράσεις μεταξύ ανθρώπων. Κάποτε ήμουν 18, τώρα είμαι 37, έχω κάμποσα άσπρα μαλλιά, παιδιά, οικογένεια. Ο χρόνος γίνεται σοβαρά παρόν όταν αλληλεπιδράς με τους υπόλοιπους ανθρώπους.

    Τι είδους επίδραση θα έχεις όμως? Πώς θα σπαταλήσεις τον χρόνο που έχεις? Πώς θα επηρεάσεις τους γύρω σου? Σε μία μπάντα όταν παίζεις φροντίζεις ο χρόνος να είναι κοινός. Να επικοινωνείς με κοινό παλμό ώστε να επηρεάσεις και τον κόσμο που σε ακούει.

    Όταν διάβασα στο σεμινάριο το απόσπασμα από το βιβλίο είδα τα γουρλωμένα μάτια όλων και συνειδητοποίησα ότι ο Sacks άφησε πολύ ωραία επίδραση στο κόσμο μέσω του βιβλίου του. Στον χρόνο που είχε πάνω στη γη έκανε κάτι καλό! Πιάσαμε κοινό παλμό λοιπόν στο σεμινάριο και επικοινωνήσαμε.

    Γενικά δεν έχουμε πολύ χρόνο. Ο Sacks έφυγε, κάποτε και εμείς. Πού θα τον σπαταλήσουμε τον χρόνο μας? Θα φροντίσουμε να επικοινωνήσουμε με ανθρώπους? Να συντονιστούμε όπως κάνει μία μπάντα με τους ακροατές? Ή θα πετάξουμε τον χρόνο σαν να είναι κάτι ανάξιο της προσοχής μας και την αγάπης που αξίζει?

    Μεγαλώνουμε, γερνάμε, ωριμάζουμε, πείτε το όπως σας βολεύει. Προτείνω, και το λέω και στον εαυτό μου, να μην σπαταλάμε χρόνο σε πράγματα που δεν ωφελούν την ύπαρξη μας αλλά και των άλλων. Π.χ. θα μπορούσαμε να κλείσουμε τις τηλεοράσεις. Η τηλεόραση «παγώνει» τον χρόνο ή τον διαχειρίζεται όπως την βολεύει. Δεν τον εξελίσσει. Βλέπω παλιές σειρές με ηθοποιούς που έχουν τώρα γεράσει και μελαγχολώ. Βλέπω ειδήσεις και σκέφτομαι «πάλι τα ίδια».

    Ο χρόνος είναι αδυσώπητος αλλά μας εξελίσσει. Αν τον αφήσουμε να περάσει από πάνω μας χωρίς να μας παρασύρει, είναι σαν κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας ότι δεν θα γεράσουμε ποτέ. Είναι ωραία να μεγαλώνουμε και να το συνειδητοποιούμε και να εξελίσσουμε την αντίληψή μας σε συνάρτηση με τον χρόνο.

    Είναι θέμα απόφασης, αν μας το επιτρέπουν οι καταστάσεις. Αν δεν μας σταματήσει κάποια κακή σύμπτωση τον χρόνο της εξέλιξης μας (και σκέφτομαι του βομβαρδισμένους μετανάστες από την Συρία), οφείλουμε να δούμε τον χρόνο ως δώρο και να τον εκμεταλλευτούμε με την καλή έννοια. Γιατί θα μπορούσαμε να ήμασταν εμείς βομβαρδισμένοι. Εφόσον κάποιος δεν αφιέρωσε τον χρόνο του να μας βομβαρδίσει οφείλουμε να κάνουμε τον χρόνο μας να μετρήσει. Να μετρήσει όπως μετρά η μπάντα τα μέτρα για να κρατάει την φόρμα του κομματιού. Να έχει νόημα. Όσο έχουμε χρόνο πρέπει να τον αξιοποιούμε!

    Άπειρες ιδέες και σκέψεις για το θέμα. Βρήκα τον χρόνο να γράψω κάποιες…. Για να συντονιστούμε!

    September 8, 2015 / mike / 0

    Categories: Uncategorized

    Η ΤΕΧΝΗ, ΤΟ ΚΙΝΗΤΡΟ, Ο ΠΟΝΟΣ ΚΑΙ Η ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ Η συνταγη της “επιτυχιας” για το 2016!

    Comments are currently closed.

Recent Posts

  • Γιατί η μουσική χρειάζεται ήρωες…
  • Μια ευχή για το 2017
  • Ακούω μουσική!
  • Γενικές κατευθύνσεις προς Μπασισταράδες και όχι μόνο!
  • «Χρησιμοποίησε» την μουσική!

Recent Comments

  • Panagiotis Andreou on Μπασιστας με δυο παιδια στην Ελλαδα του 2014!!!
  • Nektaria Dorva on Μπασιστας με δυο παιδια στην Ελλαδα του 2014!!!
  • christina on Μπασιστας με δυο παιδια στην Ελλαδα του 2014!!!
  • orestis on Περι μελετης και της αναζητησης της αληθειας μας.

Meta

  • Log in
  • Entries feed
  • Comments feed
  • WordPress.org

RSS Michael Evdemon

  • Γιατί η μουσική χρειάζεται ήρωες… December 1, 2017
    Τους ήρωες τους γνωρίζουμε από τα κόμιξ, τις ταινίες της Μάρβελ και τα παραμύθια της Ντίσνεϋ. Οι περισσότεροι έχουν αυτό το κοινό χαρακτηριστικό του πόνου, της εσωτερικής έρευνας και κυρίως της αναζήτησης για το ποια είναι η θέση τους σε αυτό τον κόσμο. Στην μουσική όπως περίπου και στα κόμιξ γνωρίζουμε τους ήρωες μας μέσα […]
    mike
  • Μια ευχή για το 2017 December 1, 2017
    Κάτι το οποίο με έχει απασχολήσει χρόνια τώρα και μάλλον θα με απασχολεί για όλα τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής μου, είναι το πώς μπορώ να γίνομαι καλύτερος μουσικός. Κάθε έτος που περνάει να μπορώ να λέω ότι έμαθα, έκανα κάτι παραπάνω από αυτό το οποίο ήξερα και με «βόλευε» να κάνω. Εν συντομία αυτό […]
    mike
  • Ακούω μουσική! December 1, 2017
    Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει πολύ μουσική εκεί έξω. Υπάρχει τόσο πολύ και ελεύθερη όπου δεν ξέρεις τι να πρώτο-ακούσεις. Το ΤΙ θα ακούσεις εξαρτάται σε ένα μεγάλο βαθμό από τις συμπτώσεις της ζωής. ΤΙ ακούνε οι γονείς σου, ΤΙ ακούνε οι φίλοι σου, ΤΙ θα ακούσεις τυχαία στο ραδιόφωνο, στο μετρό, στο youtube, στο […]
    mike
  • Γενικές κατευθύνσεις προς Μπασισταράδες και όχι μόνο! December 1, 2017
    Η ζωή δεν είναι άδικη ή δίκαιη, καλή ή κακή είναι αυτό που είναι. Τίποτα κατασκευασμένο στο μυαλό μας, δεν είναι κάποια γνώμη, άποψη ή σκέψη…. ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ! Το ίδιο και η μουσική. Δεν είναι το βίντεο κλιπ στο Mtv, είναι αυτό που παίζεις στο μπαρ, στο μπαράκι, στο θέατρο, στην αρένα, στην […]
    mike
  • «Χρησιμοποίησε» την μουσική! December 1, 2017
    Δεν έχει σημασία τι μουσική ακούς. Αλήθεια! Δεν έχει σημασία σε τι συναυλίες πηγαίνεις, αν έχεις tattoo την Britney Spears ή τους Morgoth, αν δουλεύεις σε σκυλάδικο, ή αν δουλεύεις ως σερβιτόρος και έχεις στα ακουστικά σου το «Tame the dragon». Όταν μελετάς μουσική, παίζεις ένα όργανο και θες να ασχοληθείς λίγο ή πολύ με […]
    mike
  • Η συνταγη της “επιτυχιας” για το 2016! January 3, 2016
    Ο τίτλος είναι άκυρος. Μάλλον είναι για γέλια. Αστείος. Ψεύτικος, παραπλανητικός και άτοπος. Πρώτα απ’ όλα, ο όρος «επιτυχία». Τι είναι επιτυχία? Ας πάρουμε για παράδειγμα την επιτυχία στον χώρο της μουσικής. Σκεφτείτε έναν Έλληνα επιτυχημένο καλλιτέχνη. Να πούμε τον Ρουβά? OK! Ο όρος επιτυχία για τον Ρουβά αφορά ένα Χ κοινό από το οποίο […]
    mike
  • Η ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ September 8, 2015
    Γενικά είμαι απαισιόδοξος, αγχώδης και δίνω μάχη με την ψυχραιμία μου για να μην την χάνω. Αυτά που σκέφτομαι δεν είμαι ακριβώς εγώ, όσο περισσότερο αυτό που θα ήθελα να είμαι. Όταν έκανα το σεμινάριο στο Lab Camp, με θέμα “Discover your inner voice”, ουσιαστικά προσπάθησα να δείξω πώς να ανακαλύψεις και να συνειδητοποιήσεις τις […]
    mike
  • Η ΤΕΧΝΗ, ΤΟ ΚΙΝΗΤΡΟ, Ο ΠΟΝΟΣ ΚΑΙ Η ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ May 22, 2015
    Εμείς οι άνθρωποι, οι μουσικοί, οι καλλιτέχνες, οι κηπουροί, οι λογιστές οι οικοδόμοι, οι δικηγόροι, μοιάζουμε πολύ μεταξύ μας. Όχι από τις κοινές γνώσεις που μπορεί να μοιραζόμαστε , αλλά κυρίως από τα κενά μας. Όταν λέω «κενά» εννοώ αυτά που δεν γνωρίζουμε. Αυτά είναι που μας δένουν και μας κάνουν όμοιους. Οι γνώσεις που […]
    mike
  • Κριτικες για το Album των Good Demons April 28, 2015
    Ηλίας Ρότσιας – 30 ετών. Mπασίστας, Τεχνολόγος τροφίμων κι εκπαιδευτής ιστιοπλοΐας. Επί του θέματος: Αυτό που μου κέντρισε την περιέργεια να ακούσω σε πρώτη φάση το cd είναι η δομή της μπάντας. Τρίο, αλλά όχι τόσο σύνηθες, με εγγυήτρια δύναμη τον Μιχάλη Ευδαίμων στο ηλεκτρικό μπάσο, τύμπανα, και βιμπράφωνο που, θες δε θες, δεν ακούς […]
    mike
  • Why Jazz is important in 2015 January 1, 2015
    This is not an attempt to convince an audience to listen to jazz; neither to promote the genre as an auditory necessity. This is a try only to identify the truth; the core product of a jazz live event. It is not my purpose to write something for the musicians but something that the most […]
    mike
 

Recent Posts

  • Γιατί η μουσική χρειάζεται ήρωες…
  • Μια ευχή για το 2017
  • Ακούω μουσική!
  • Γενικές κατευθύνσεις προς Μπασισταράδες και όχι μόνο!
  • «Χρησιμοποίησε» την μουσική!
  • Η συνταγη της “επιτυχιας” για το 2016!
  • Η ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
  • Η ΤΕΧΝΗ, ΤΟ ΚΙΝΗΤΡΟ, Ο ΠΟΝΟΣ ΚΑΙ Η ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ
  • Κριτικες για το Album των Good Demons
  • Why Jazz is important in 2015

Tag Cloud

Pages

Categories

  • Uncategorized

Copyright © 2013 Michael EvdemonTheme created by PWT. Powered by WordPress.org