-
TENSION & RELEASE ΚΑΙ Η MAINSTREAM ΜΟΥΣΙΚΗ
Υπάρχει ένας όρος που χρησιμοποιείτε στην τέχνη του αυτοσχεδιασμού: Tension and release. Είναι κάτι που προσπαθώ να χρησιμοποιώ όταν αυτοσχεδιάζω στο μπάσο. Tension, μπορείς να δημιουργήσεις χρησιμοποιώντας την παραφωνία, την επανάληψη, τις δυναμικές, τον ρυθμό κτλ. Στο τετράχορδο μπάσο δεν έχω μεγάλη έκταση και επίσης η νότα δεν έχει το ίδιο sustain (διατήρηση της διάρκειας της νότας), όπως η κιθάρα ή το σαξόφωνο. Έτσι για να δημιουργήσω tension συνήθως χρησιμοποιώ «πικάντικες» νότες αλλά κυρίως μικρές σε διάρκεια. Παίζω γρήγορες φράσεις ή ρυθμικά επαναλαμβανόμενα μοτίβα τα οποία όταν «λυθούν» σε κάτι μελωδικό και «ήρεμο» ρυθμικό δημιουργείτε το release. Έτσι πολλές φορές ένα σόλο μπορεί να αποκτά ενδιαφέρον. Στο παρακάτω βίντεο θα δείτε ότι αυτός ο όρος, στην μοντέρνα mainstream μουσική έχει αντικατασταθεί από το καυλώστε και χύστε (tension and release).
https://www.youtube.com/watch?v=GO4xCfGO-XU
Συγχωρέστε μου την ακατέργαστη γλώσσα αλλά μόλις το δείτε θα καταλάβετε τι εννοώ. Η μουσική λοιπόν σήμερα αφορά και προσπαθεί να εξιτάρει ΜΟΝΟ τις αρχέγονες περιοχές του εγκεφάλου. Το ένστικτο της καύλας… διότι η μουσική πλέον έχει άλλο ρόλο. Όχι να εξιτάρει την υψηλή διανόηση αλλά απλώς να καυλώσει. Και βέβαια δεν είναι η μουσική που το προκαλεί αλλά το βίντεο, οπότε ουσιαστικά έχουμε μία αστεία μουσική επένδυση για κάτι το οποίο όταν ήμουν πιτσιρικάς θεωρείτο soft porn!
Δεν υπήρχε παλιότερα? Ναι, πάντοτε το σεξ ήταν προϊόν ή υποπροϊόν της μουσικής αλλά όχι σε αυτό το βαθμό! Είναι κακό? Πραγματικά δεν ξέρω. Σίγουρα ο κόσμος έχει ανάγκη από απλή διασκέδαση. Δεν θα κρίνω τις ανάγκες των πολλών, γιατί και εγώ έχω πολλές φορές την ανάγκη να παρακολουθήσω κάτι για να «ξεκουραστώ». Μήπως είμαι “out of date”? Μπορεί αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να θεωρήσω το αριστοτεχνικά καυλωτικό κούνημα του κώλου, τέχνη. Πχ η Lady Gaga θεωρεί ότι αντιπροσωπεύει την νέα pop art. Βέβαια χρειάζεται την τεχνική του αλλά σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί κομμάτι της τέχνης που ονομάζεται μουσική.
Τι θέλω τότε? Απλώς θέλω να υπάρχει και το άλλο. Η ψυχική έκφραση με σκοπό να «ερεθιστούν» υψηλοτέρα στρώματα διανόησης του εγκεφάλου. Θέλω να μην θεωρείτε ο κώλος ως το mainstream. Θέλω ο κώλος να φορά το κρεβάτι του καθενός. Θέλω η μανία του ανθρώπου να βλέπει μέσα από κλειδαρότρυπες να αφορά το πορνό, την τσόντα και το σεξ αλλά ΌΧΙ ΤΗΝ ΜΟΥΣΙΚΗ. Δεν θέλω να βλέπω τραγουδίστριες ντυμένες σαν pornstars που χορεύουν σαν strippers. Δεν θέλω εταιρείες να βγάζουν λεφτά από κουνήματα κώλου. Υπάρχει άλλη βιομηχανία που ασχολείται με αυτό. Θέλω να ολοκληρωθεί ο κύκλος της μουσικής του κώλου (φαντάζομαι όταν πλέον στα βίντεο οι τραγουδίστριες θα βάζουν αντικείμενα στον πρωκτό τους), να φτάσει στο pick της μαλακίας αυτή η μόδα και να σταματήσουμε να θεοποιούμε το υπερεκτιμημένο σεξ!
Θέλω να ακούω «ελαφριά» μουσική αλλά με κάποιο στοίχο που να εκφράζει κάτι από την ανθρώπινη κατάσταση. Αλλά όχι την ανθρώπινη κατάσταση μονίμως στα τέσσερα. Θέλω να μπορεί να υπάρχει και το άλλο. Βέβαια… υπάρχει. Αλλά σε πολύ μικρό βαθμό και σε επίπεδο underground και εναλλακτικού. Δηλαδή φτάσαμε να λέμε το νορμάλ τραγούδι εναλλακτικό επειδή η Miley Cyrus αποφάσισε να γίνει χειρότερη από την Madonna και την Gaga!
Όσο για τον αυτοσχεδιασμό? Θέλω να μπορώ να τον υπηρετώ με λίγο περισσότερο κόσμο στο κοινό. Θέλω να ανέβει το mainstream επίπεδο ώστε ο αυτοσχεδιασμός να μην θεωρείτε «ανωμαλία».
Σίγουρα το θέμα σηκώνει τεράστια ανάλυση και βαθιά κουβέντα… αλλά σκεφτείτε απλά και ωραία ότι το παρακάτω βίντεο ήταν κάποτε mainstream!
https://www.youtube.com/watch?v=cddQn1mZRfI
Το προτιμώ! Προτιμώ και υποστηρίζω την εξέλιξη στην μουσική αλλά όχι από τους Genesis στην Jlo. Το θεωρώ απλώς «πισωγύρισμα». Εντάξει ένα παράδειγμα έδωσα και σίγουρα υπάρχουν και τώρα καλά pop τραγούδια… αλλά αυτός ο καταιγισμός και η μόδα του κώλου… απλώς με τσαντίζει! Θεωρώ ότι το γενικότερο επίπεδο προβολής της απλής διασκέδασης επηρεάζει άμεσα και την προοπτική της πιο «ιδιαίτερης» μουσικής. Αν ο κώλος είναι παντού στα μέσα, τότε η «ποιοτική» ή εναλλακτική μουσική ή πείτε όπως θέλετε την μουσική που αφορά τους λίγους, θα χαθεί στο περιθώριο και οι καλλιτέχνες που θα θέλουν να δημιουργήσουν τέχνη μέσω της μουσικής, τελικά θα γευτούν τα «παράγωγα» των κώλων αυτών. (Παράγωγο προϊόν στα χρηματοοικονομικά ονομάζεται ένα συμβόλαιο, η αξία του οποίου εξαρτάται από την αξία κάποιου άλλου βασικότερου προϊόντος.)
Στο επόμενο βίντεο θα δείτε και θα ακούσετε το tension and release αλλά με μουσικούς όρους. Παίξιμο υπερβατικό από έναν τυφλό! Αν το παρακάτω βίντεο δεν σας «κάνει» τίποτα, αν δεν σας δημιουργήσει το οτιδήποτε στον ψυχισμό σας τότε προσπεράστε το κείμενο και αδιαφορήστε για τα λεγόμενά μου.
https://www.youtube.com/watch?v=ikHI7_PMFNc
Αν πάλι νιώσετε «κάτι» τότε θα έχουμε επικοινωνήσει με κάποιο μαγικό τρόπο και θα έχουμε συνδεθεί συναισθηματικά με κάτι το οποίο δεν είναι τόσο «κοινό» και απλό, όπως το να πηδηχτούμε στις τουαλέτες. Θα έχουμε καταφέρει κάτι υπερβατικό! Το να καταφέρουμε να «ενωθούμε» μέσα από ένα κοινό αίσθημα το οποίο φιλτράρετε από τις ξεχωριστές εμπειρίες μας και τις προσωπικότητές μας δεν είναι προτιμότερο από το να ανταλλάξουμε απλώς υγρά?
Η μουσική δεν αποσκοπεί σε αυτές τις «συναισθηματικές», μη σαρκικές εμπειρίες?
https://www.youtube.com/watch?v=tguu4m38U78
September 11, 2014 / mike / 1
Categories: Uncategorized
ΠΕΡΙ ΔΑΣΚΑΛΟΥ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗΣ Η ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ
Recent Posts
Recent Comments
- Panagiotis Andreou on Μπασιστας με δυο παιδια στην Ελλαδα του 2014!!!
- Nektaria Dorva on Μπασιστας με δυο παιδια στην Ελλαδα του 2014!!!
- christina on Μπασιστας με δυο παιδια στην Ελλαδα του 2014!!!
- orestis on Περι μελετης και της αναζητησης της αληθειας μας.
Michael Evdemon
- Γιατί η μουσική χρειάζεται ήρωες… December 1, 2017Τους ήρωες τους γνωρίζουμε από τα κόμιξ, τις ταινίες της Μάρβελ και τα παραμύθια της Ντίσνεϋ. Οι περισσότεροι έχουν αυτό το κοινό χαρακτηριστικό του πόνου, της εσωτερικής έρευνας και κυρίως της αναζήτησης για το ποια είναι η θέση τους σε αυτό τον κόσμο. Στην μουσική όπως περίπου και στα κόμιξ γνωρίζουμε τους ήρωες μας μέσα […]mike
- Μια ευχή για το 2017 December 1, 2017Κάτι το οποίο με έχει απασχολήσει χρόνια τώρα και μάλλον θα με απασχολεί για όλα τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής μου, είναι το πώς μπορώ να γίνομαι καλύτερος μουσικός. Κάθε έτος που περνάει να μπορώ να λέω ότι έμαθα, έκανα κάτι παραπάνω από αυτό το οποίο ήξερα και με «βόλευε» να κάνω. Εν συντομία αυτό […]mike
- Ακούω μουσική! December 1, 2017Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει πολύ μουσική εκεί έξω. Υπάρχει τόσο πολύ και ελεύθερη όπου δεν ξέρεις τι να πρώτο-ακούσεις. Το ΤΙ θα ακούσεις εξαρτάται σε ένα μεγάλο βαθμό από τις συμπτώσεις της ζωής. ΤΙ ακούνε οι γονείς σου, ΤΙ ακούνε οι φίλοι σου, ΤΙ θα ακούσεις τυχαία στο ραδιόφωνο, στο μετρό, στο youtube, στο […]mike
- Γενικές κατευθύνσεις προς Μπασισταράδες και όχι μόνο! December 1, 2017Η ζωή δεν είναι άδικη ή δίκαιη, καλή ή κακή είναι αυτό που είναι. Τίποτα κατασκευασμένο στο μυαλό μας, δεν είναι κάποια γνώμη, άποψη ή σκέψη…. ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ! Το ίδιο και η μουσική. Δεν είναι το βίντεο κλιπ στο Mtv, είναι αυτό που παίζεις στο μπαρ, στο μπαράκι, στο θέατρο, στην αρένα, στην […]mike
- «Χρησιμοποίησε» την μουσική! December 1, 2017Δεν έχει σημασία τι μουσική ακούς. Αλήθεια! Δεν έχει σημασία σε τι συναυλίες πηγαίνεις, αν έχεις tattoo την Britney Spears ή τους Morgoth, αν δουλεύεις σε σκυλάδικο, ή αν δουλεύεις ως σερβιτόρος και έχεις στα ακουστικά σου το «Tame the dragon». Όταν μελετάς μουσική, παίζεις ένα όργανο και θες να ασχοληθείς λίγο ή πολύ με […]mike
- Η συνταγη της “επιτυχιας” για το 2016! January 3, 2016Ο τίτλος είναι άκυρος. Μάλλον είναι για γέλια. Αστείος. Ψεύτικος, παραπλανητικός και άτοπος. Πρώτα απ’ όλα, ο όρος «επιτυχία». Τι είναι επιτυχία? Ας πάρουμε για παράδειγμα την επιτυχία στον χώρο της μουσικής. Σκεφτείτε έναν Έλληνα επιτυχημένο καλλιτέχνη. Να πούμε τον Ρουβά? OK! Ο όρος επιτυχία για τον Ρουβά αφορά ένα Χ κοινό από το οποίο […]mike
- Η ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ September 8, 2015Γενικά είμαι απαισιόδοξος, αγχώδης και δίνω μάχη με την ψυχραιμία μου για να μην την χάνω. Αυτά που σκέφτομαι δεν είμαι ακριβώς εγώ, όσο περισσότερο αυτό που θα ήθελα να είμαι. Όταν έκανα το σεμινάριο στο Lab Camp, με θέμα “Discover your inner voice”, ουσιαστικά προσπάθησα να δείξω πώς να ανακαλύψεις και να συνειδητοποιήσεις τις […]mike
- Η ΤΕΧΝΗ, ΤΟ ΚΙΝΗΤΡΟ, Ο ΠΟΝΟΣ ΚΑΙ Η ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ May 22, 2015Εμείς οι άνθρωποι, οι μουσικοί, οι καλλιτέχνες, οι κηπουροί, οι λογιστές οι οικοδόμοι, οι δικηγόροι, μοιάζουμε πολύ μεταξύ μας. Όχι από τις κοινές γνώσεις που μπορεί να μοιραζόμαστε , αλλά κυρίως από τα κενά μας. Όταν λέω «κενά» εννοώ αυτά που δεν γνωρίζουμε. Αυτά είναι που μας δένουν και μας κάνουν όμοιους. Οι γνώσεις που […]mike
- Κριτικες για το Album των Good Demons April 28, 2015Ηλίας Ρότσιας – 30 ετών. Mπασίστας, Τεχνολόγος τροφίμων κι εκπαιδευτής ιστιοπλοΐας. Επί του θέματος: Αυτό που μου κέντρισε την περιέργεια να ακούσω σε πρώτη φάση το cd είναι η δομή της μπάντας. Τρίο, αλλά όχι τόσο σύνηθες, με εγγυήτρια δύναμη τον Μιχάλη Ευδαίμων στο ηλεκτρικό μπάσο, τύμπανα, και βιμπράφωνο που, θες δε θες, δεν ακούς […]mike
- Why Jazz is important in 2015 January 1, 2015This is not an attempt to convince an audience to listen to jazz; neither to promote the genre as an auditory necessity. This is a try only to identify the truth; the core product of a jazz live event. It is not my purpose to write something for the musicians but something that the most […]mike
Comments are currently closed.